Beste Romee Strijd,

Je bent mooi, je bent lang, slank en blond. Als iemand het gezicht van Nederland moet zijn dan ben jij dat wel. Zeg maar, net zoals Frankrijk Marianne heeft. Wist je trouwens dat het model Laetitia Casta in 1999 was verkozen tot de nieuwe Marianne om vervolgens een jaar later naar Londen te verhuizen. Ze wilde namelijk de hoge belastingen in Frankrijk ontwijken, deze move heeft voor een smakelijke rel gezorgd. Het gezicht van Frankrijk dat Frankrijk ontvlucht, niet echt een Marianne actie.

Ik heb de indruk dat ik de enige ben die vraagtekens heeft bij je relatie met Laurens van Leeuwen. Jij was pas 14 en hij was 19 toen het aanging tussen jullie. Ik geloof echt niet dat hij opeens belangstelling voor je had toen je 14 was. Je was nog maar een kind destijds, net brugpieper af. Toen hij je “verkering vroeg” zei hij kennelijk dit voordat je ja zei “Want, als we het doen, is het voor altijd.’’ Heel creepy om een 14-jarige zo onder druk te zetten. Ik vind Laurens maar een griezelige groomer, ja Romee je bent gegroomed.

Kon Laurens niet op zijn minst wachten tot je 18 was en jou je jeugd gunnen? Het verschil tussen 14 en 19 is gewoon te groot. Dat is niet te vergelijken met 24 en 29. Ik vind dat Laurens je jeugd en de ervaringen die daarbij horen van je heeft afgepakt.

Het verbaasd me dat mensen wel vallen over de relatie van Gio Latooy en Jade van Vliet, ook een relatie waarbij ik mijn vraagtekens heb. Maar dat ik nergens, maar dan ook nergens kritische opmerkingen kan vinden over jouw relatie met Laurens van Leeuwen.

En nee Romee, ik ben niet het type feminist die het empowerement noemt als een oudere vrouw een relatie heeft me een te jonge man. Toen Monique Westenberg een relatie kreeg met de toen 20-jarige Dre Hazes, dacht ik ook bij mezelf “mens zoek een man van je eigen leeftijd”. Dat hij zich nu openlijk afzet tegen “Mama Mo” met een vrouw van zijn eigen leeftijd, verbaast mij dan ook niets. Maar ach, Mo is inmiddels binnen. Zij heeft immers “Dre de Derde” eruit gescheten en dat arme kind exploiteert ze bij elke mogelijkheid die zie heeft. Want deze “Dre” heeft ze namelijk wel onder controle.

Beste Marijn Houwert,

Als je niets aardigs kunt typen, kun je ook je MacBook dichtklappen en gaan hardlopen.

Je begint deze blog met de mededeling dat jij het in deze tijd bij geen enkele opleiding gered zou hebben. Dat getuigt van realiteitsbesef, want als je nu medisch specialist wil worden dan moet je vanaf 5 vwo je al met relevante dingen bezig houden naast je opleiding (vrijwilligers werk, top sport etc. etc.).

Zelfs je collega arts en column schrijver Joost Zaat, deelt je mening over hoe het er nu aan toe gaat voor mensen die de opleiding geneeskunde willen studeren. Een leuke quote uit zijn column:

“Ik vond me zelf dus net slim genoeg om ‘geneeskunde’ te studeren. Nu kom je daar niet meer mee weg, maar goddank hoefde ik toentertijd mijn keuze niet te motiveren. “

Marijn verder geef je in deze blog, ook toe dat diverse van generatie genoten (mensen die andere toelaten tot de opleiding, je collega artsen etc. etc.) last hebben van hypocrisie. Zij vragen van de huidige generatie toekomstige geneeskunde studenten en/of medisch specialisten om aan eisen te voldoen, waar zij zelf nooit aan zouden kunnen voldoen.

En dan heb jij vervolgens het gore lef om dit te typen:

“Medisch specialist, en chirurg zijn in het bijzonder, is een fantastisch beroep maar niet zaligmakend. Er is echt leven buiten het ziekenhuis en je gaat niet dood als je geen medisch specialist wordt. Sterker nog, als je chirurgie ambieert, ga je vooralsnog bewezen eerder dood als je het wel wordt.”

Lekker makkelijk he, om als “have” te gaan bepalen voor een “have not” wat zaligmakend is. Heb jij je kop zo diep in je kont zitten, dat je niet inziet dat dit niet ok is? Zit je lekker daar in je ivoren torentje (= plek in de maatschap)?

Hoe haal je het in je hoofd, om voor mensen die zoveel meer moeten doen om te komen waar jij bent, om voor hen te gaan bepalen dat het niet erg is als ze hun doel niet behalen. Ik hoop van harte dat je dit soort dingen niet zegt tegen een van je leerlingen of tegen een medsich specialist die je afwijst na een sollicitatie. Die durven je namelijk (en heel begrijpelijk) geen tegengas te geven, zij hebben de rugdekking die jij wél hebt, namelijk niet. Want die zitten in de volgende situatie , welke mooi wordt omschreven door Casper Tax:

“Dat komt doordat niemand zijn eigen ruiten wil ingooien; voor die ene ‘klager’ heb je immers zo tien anderen. “

De afsluiter in je blog is dan ook letterlijk om te kotsen Marijn:

“Mijn advies aan geneeskundestudenten? Stop collectief met springen. Ga in hemelsnaam lekker aan het barretje staan (geniet, maar drink met mate) als het weer mag straks. Ga naar festivals of feestjes, heb plezier, lees een boek, ontwikkel vriendschappen en ontdek waar jij heen wilt gaan in dit leven. Het is niet jouw verlies als je daarom niet aangenomen wordt als medisch specialist. Het verlies is van ons.“

Je beledigt de intelligentie van geneeskundestundenten door ze adviezen te geven waarmee ze hun kansen aanzienelijk verkleinen. En vervolgens bepaal je ook nog dat het geen verlies voor hen is als ze geen medisch specialist worden, als medisch specialist zijnde met je felbegeerde plekje in een maatschap bij een UMC.

Dit heeft niets te maken, met kort door de bocht zijn, recht voor zijn raap zijn of provocerend bezig zijn om een discussie op gang te brengen. Maar alles met mensen die het al zo moeilijk hebben een onnodige trap na te geven, empathieloze zak stront dat je me er bent.

(En nee Marijn, ik ben geen geneeskundestudent of medisch specialist die wanhopig op zoek is naar een vaste aanstelling. Ik ben namelijk te dom om tot één van die groepen te behoren.)